Obrady Zespołu Trójstronnego do Spraw Ochrony Zdrowia

Szanowni Członkowie, Sympatycy i Czytelnicy strony internetowej prowadzonej przez Stowarzyszenie Pielęgniarki Cyfrowe. 

Informujemy Państwa, iż nasza organizacja została zaproszona do zaprezentowania swoich oczekiwań, jakie mamy wobec tych, którzy planują i wprowadzają zmiany w opiece zdrowotnej. 

W dniu 02.12.2021r. Stowarzyszenie Pielęgniarki Cyfrowe uczestniczyło w obradach Trójstronnego Zespołu do Spraw Ochrony Zdrowia.

W obradach, z ramienia Stowarzyszenia Pielęgniarki Cyfrowe wzięli udział: Katarzyna Kowalska – Prezes , Joanna Lewoniewska – Wiceprezes oraz Piotr Irzyk i Ewa Krzyżańska – członkowie , którzy zaprezentowali problemy dotyczące tematu: 

„Zwiększenie wykorzystania potencjału zawodowego pielęgniarek i położnych w zakresie już istniejących rozwiązań prawnych”

Po udzieleniu głosu, Pani Katarzyna Kowalska rozwinęła zagadnienie zgłaszając jednocześnie postulaty:

1. Powrót do „optymalnych” norm zatrudnienia tak, by w warunkach hospitalizacji powstawały i były realizowane efektywnie plany opieki pielęgniarskiej.

Uzasadnienie:

1. Epidemia SarsCov2 spowodowała, iż zrezygnowano z zasad określających minimalne obsady pielęgniarskie w oddziałach szpitalnych. Stowarzyszenie Pielęgniarki Cyfrowe odbiera sygnały ze środowiska pielęgniarskiego, iż dyrektorzy podmiotów ponownie starają się ograniczać zatrudnianie personelu, rotować personel czy delegować zadania niezgodnie z kompetencjami. Pielęgniarki często są tak obciążone pracą, że nie są w stanie zaplanować i wykonać planów opieki, czy wielu istotnych czynności pielęgnacyjnych skupiając się tylko na realizacji zleceń lekarskich. Brak możliwości prowadzenia zaplanowanej, uważnej obserwacji stanu klinicznego pacjenta, akceptującej formy komunikacji i poinformowania w zakresie niezbędnym do prowadzenia terapii,  skutkuje gorszym przebiegiem leczenia, a niekiedy powikłaniami. Przed wypisaniem chorego do domu należy określić zalecenia pielęgnacyjne (jeśli będą takie konieczne) i wydawać je na piśmie dla opiekunów i wiedzy pielęgniarek środowiskowych, POZ, szkolnych, opieki długoterminowej i hospicyjnej. Zapisanie takiego modelu postępowania w koszyku świadczeń gwarantowanych dla stanowisk pielęgniarek specjalistek lub/i z posiadanym tytułem zawodowym magistra pielęgniarstwa rozwiązuje dwa problemy: 
2. I. wynikający z Kodeksu Pracy i obecnie formułowanych zarzutów, że pielęgniarki w oddziałach szpitalnych niezależnie od poziomu przygotowania i doskonalenia zawodowego realizują takie same zadania, 
3. II. drugi gwarantuje, że osoby przygotowujące plany opieki i koordynujące ich wykonanie przyczynią się do poprawy skuteczności prowadzonych terapii i redukcji powikłań wynikających z hospitalizacji oraz braku przygotowania do kontynuacji procesu dochodzenia do zdrowia w warunkach domowych.

2. Staranne opisanie stanowisk pracy dla pielęgniarek specjalistek i posiadających tytuł magistra.

Uzasadnienie:

W tym punkcie zwróciliśmy uwagę, iż ustawa o najniższym wynagrodzeniu w ochronie zdrowia, różnicuje współczynniki płacy pod względem wykształcenia. Podkreśliliśmy, iż istotne jest, by pielęgniarki z tytułem specjalisty lub/i magistra pielęgniarstwa miały starannie opisane stanowiska pracy z wyraźnym wyodrębnieniem zadań i czynności wynikających z nabytych umiejętności podczas kształcenia specjalizacyjnego, które nie występują w zakresach zadań pielęgniarek bez takiej specjalizacji.  Zakres nowych zadań powinien być źródłem wzrostu wynagrodzenia.

3.Porada pielęgniarki w POZ.

Uzasadnienie:

Porada pielęgniarska, która jest już opisana w rozporządzeniu i ustawie o zawodzie, powinna być wyceniona. 

W naszej opinii, brak wyceny to najważniejsza blokada w rozwoju efektywnego odciążania kadr lekarskich w ramach opieki POZ. 

Podczas spotkania poruszyliśmy konkretne problemy środowiska które wymagają reakcji, a mianowicie: 

• rozszerzenia uprawnień pielęgniarkom i położnym do większego katalogu leków do kontynuacji terapii, zmiany i rozszerzenia załącznika substancji, które możemy przepisać, jako lek ordynowany, 
• możliwość wystawienia ZUS ZLA od 3 do 7 dni roboczych, gdyż nie zawsze pacjent, ma dostęp w POZ do wizyty lekarskiej. 
• Jednocześnie zwróciliśmy uwagę na to, że NFZ ma dostęp do informacji o systematycznym udziale recept wypisywanych przez pielęgniarki i położne. Argumentacja, że społecznie udział ten jest mniejszy niż oczekiwano, w naszej opinii jest nietrafiona. 
• Brak instytucjonalnego wsparcia we wprowadzaniu zupełnie nowych umiejętności do systemu, pielęgniarki zastępują działaniami w ramach nieformalnych grup wsparcia systematycznie rozwijając i podejmując się nowych zadań. Rozumieją, iż techniczne wystawienie recepty, to błaha umiejętność, ale wystawienie jej z pełną odpowiedzialnością związaną z całym procesem terapeutycznym i efektem zdrowotnym dla pacjenta ogromna. 
• Należy również podkreślić możliwość wystawiania skierowań. Jako przykład skierowanie na test PCR w kierunku diagnozowania SarsCov2. 
• Wspomnieliśmy również kontraktowanie świadczeń samodzielnie przez pielęgniarki. Od Nowego Roku nie zmienia się stawka i będzie to kwota ok. 3,41 zł  – ryczałt miesięczny za pacjenta, a jednorazowa teleporada lekarska jest wyceniona na kwotę 40 zł, co daje efekt zniechęcenia wśród osób, które mogłyby rozwijać swoją praktykę zawodową.

4. Potrzeba wykorzystania środków na badania naukowe, które określą bariery i możliwości  wprowadzenia zmian.

Zależy nam, by poza istniejącymi rozwiązaniami prawnymi i nakładami na edukację pielęgniarek i położnych nastąpiły zmiany w wykonywaniu zawodu tak, by odczuł to pacjent jak i zarządzający organizacjami medycznymi. 

Uzasadnienie:

Strategia Państwa na rzecz pielęgniarstwa i położnictwa w Polsce określała szczegółowo plan, w którym odnotowano również daty wdrażania działań. 

Pragnęliśmy przede wszystkim w tej kwestii zwrócić uwagę, że szkolenia kadr zarządzających nie mają bezpośrednio wpływu na zmiany w wykonywaniu zawodu pielęgniarki. 

Uważamy, że należy szkolić i tworzyć warunki rozwoju dla osób pracujących bezpośrednio przy pacjencie w sposób warsztatowy/praktyczny, gdyż wiedza teoretyczna nie zmieni efektu zdrowotnego dla pacjenta. 

Polskie pielęgniarstwo potrzebuje badań, które określą bariery w upowszechnieniu rozwiązań oraz pilotaży, by wykazać szczegółowo czy zakładana koncepcja działa, czy też nie. Inne zawody medyczne korzystają ze środków na wprowadzenie zmian pilnie obserwując, co będzie korzystne i co sprawia, że zaplanowane nowe rozwiązania mają szanse powodzenia, jakie przeszkody usunąć, a co wymaga dodatkowego wsparcia.

Serdecznie zapraszamy do zgłaszania nam swoich pomysłów na rozwiązanie problemów związanych z powyższym tematem drogą elektroniczną na adres biura : biuro@pielegniarkicyfrowe.pl 

Stowarzyszenie Pielęgniarki Cyfrowe