W ostatnim roku najbardziej zajmuje społeczeństwo epidemia Covid-19 wywołana przez zakażenie nowym koronawirusem SARS-CoV-2.
Wiele osób twierdzi, że zupełnie zapomniano o grypie, a co gorsze uważa, iż covid-19 to odmiana grypy.
Nic bardziej mylnego, występowanie grypy jest wciąż monitorowane przez epidemiologów, a choroby te wywołują inne grupy wirusów.
Na końcu tekstu przekazujemy Państwu najaktualniejsze dane dotyczących podejrzeń, zachorowań, hospitalizacji oraz zgonów z powodu grypy i chorób grypopodobnych opublikowane przez Ogólnopolski Program Zwalczania Grypy.
Na początek krótko przypomnimy, czym tak naprawdę jest grypa.
Grypa jest ostrą chorobą zakaźną, wywoływaną przez wirusy grypy, należący ortomyksowirusów.
Wyróżnia się 3 rodzaje wirusów grypy: A, B, C.
Wirus grypy A występuje u ludzi i zwierząt (świnie, konie, foki, wieloryby oraz ptaki) i charakteryzuje się w porównaniu do innych typów znaczną genetyczną zmiennością związaną z występowaniem mutacji i reasortacji genetycznej. Genom wirusa stanowi jednoniciowy RNA i posiada 8 segmentów.
Wirus grypy A posiada białka tworzące otoczkę białkową (hemaglutynina HA lub H) oraz neuraminidazy (NA lub N). Białka te są niezbędne do poprawnej replikacji wirusa. Wyróżniono 15 podtypów HA oraz 9 podtypów NA, co daje łącznie 135 możliwych kombinacji segmentów genowych i powoduje istnienie ogromnej różnorodności tego podtypu wirusów.
Obecnie najpowszechniejsze są szczepy wirusa oznaczone jako H1N1 oraz H3N2.
Uważa się, że rezerwuarem wirusa grypy A jest ptactwo wodne.
Wirus grypy B to wirus ludzki. Genom tego wirusa składa się z jednoniciowego RNA podzielonego na 8 segmentów. Rodzaj B ma tylko po jednym podtypie HA i NA.
Wirus grypy C występuje u ludzi i świń. Powoduje lekkie infekcje, np. zapalenie spojówek i nie powoduje występowania epidemii. W odróżnieniu od typów A i B, jednoniciowy RNA ma tylko 7 segmentów, a cząsteczka wirusa nie posiada białka neuraminidazy, za to jest wyposażona w dodatkowe białko HE.
Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową lub przez kontakt ze skażoną powierzchnią. Okres inkubacji wynosi 1-4 dni. Wirusy grypy atakują komórki nabłonka dróg oddechowych, w których się namnażają i powodują ich zniszczenie, co z kolei ułatwia rozwój infekcji bakteryjnych.
Objawy grypy są podobne do wielu innych ostrych chorób infekcyjnych i są zarówno miejscowe (kaszel, ból gardła, katar), oraz w postaci nagłej, wysokiej gorączki powyżej 38ºC, dreszczy, bólów mięśniowo-stawowych, bólów głowy, bólu w klatce piersiowej, złego samopoczucia, braku łaknienia, nudności i wymiotów.
Choroba trwa, o ile nie dojdzie do powikłań, około 7 dni. Kaszel i złe samopoczucie mogą utrzymywać się ponad 2 tygodnie.
Powodem ciężkiego przebiegu grypy są powikłania pogrypowe, m.in. zapalenie płuc i oskrzeli, zapalenie ucha środkowego, zapalenie mięśnia sercowego i osierdzia, zaostrzenie istniejących chorób przewlekłych, powikłania neurologiczne.
Najskuteczniejszą metodą zapobiegania grypie są profilaktyczne szczepienia ochronne przeciw grypie.
Skuteczność szczepień określa się na 75 – 95 procent.
Ponieważ wirusy grypy są bardzo różnorodne i łatwo ulegają mutacji, należy szczepić się co roku przed każdym sezonem grypowym.
Obecnie, WHO opublikowało zalecany skład szczepionek przeciw grypie na sezon 2021-2022 na półkuli północnej, szczepy B pozostają takie same, szczepy A są inne niż w zeszłym sezonie.
Źródła:
Proszę zostaw odpowiedź