Kompetencje pielęgniarki specjalisty pielęgniarstwa psychiatrycznego

Psychiatria – często uznawana w środowisku pielęgniarskim za oddział, gdzie nie powinny pracować młode osoby bezpośrednio po studiach.

Argument: uwstecznianie się i brak rozwoju.

Nic bardziej mylnego! Stereotypy panujące w pielęgniarstwie są nagminnie powtarzane, jednak nie pokrywają się z dzisiejszym stanem rzeczy.

Fakt: nie każdy może pracować w oddziale o takiej specjalności – tak samo, jak nie każdy ma predyspozycje do pracy na OIOM-ie, pediatrii, czy np. onkologii.

Z własnego doświadczenia uważam, że praca na psychiatrii wymaga:

– wnikliwej obserwacji zachowań werbalnych i poza werbalnych.

– niezwykłej empatii, otwartości,

– umiejętności stawiania granic,

– siódmego zmysłu, który służy do wyprzedzania o krok  myśli pacjenta w celu uniknięcia prób samobójczych, czy zamachu na życie innych,

– odporności na sytuacje bardzo trudne: próby zadzierzgnięcia, podcięcia żył, ataki agresji wobec personelu  lub innych chorych, autoagresje,

– umiejętności natychmiastowego reagowania na dynamiczne sytuacje, niestety często zagrażające własnemu życiu,

– sprawności manualnych: pacjenci w kryzysie psychicznym wymagają olbrzymiej precyzji i umiejętności. Często po nieudanych próbach, np. założenia wkłucia obwodowego potrafią urojeniowo nastawić się do danego pracownika.

Specjalizacja w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego trwa 825 godziny (zajęcia teoretyczne i staże).

W toku nauczania znajduje się VII modułów:

1. Humanistyczno-społeczne podstawy specjalizacji

2. Ochrona zdrowia psychicznego

3. Organizacja opieki psychiatrycznej

4. Klasyfikacja i klinika zaburzeń psychicznych oraz metody leczenia

5. Komunikowanie interpersonalne z pacjentemz zaburzeniami psychicznymi

6. Profesjonalna opieka pielęgniarska nad osobamiz zaburzeniami psychicznymi

7. Psychoedukacja i rehabilitacja psychiatryczna

Literaturę obowiązkową i uzupełniającą stanowią w dużej mierze pozycje przeznaczone dla lekarzy. To miedzy innymi: Bilikiewicz A., Pużyński S., Rybakowski J., Wciórka J. (red.): Psychiatria,  t.  1,  2,  3. Wyd. Urban & Partner, Wrocław;  Jarema  M.  (red.): Psychiatria  w praktyce. Podręcznik dla  lekarzy specjalizujących się w  psychiatrii  i  lekarzy  innych  specjalności.   Wyd.   Oficyna   Wydawnicza   MedicalEducation, Warszawa 2011 .

Specjalizacja kończy się egzaminem państwowym.

Osoba uzyskująca tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego posiada ogromny zasób wiedzy i umiejętności specjalistycznych w zakresie psychiatrii i pielęgniarstwa psychiatrycznego.

Jest  to między innymi:

·  specjalistyczna wiedza w zakresie procesów komunikowania interpersonalnego w relacji z  pacjentem, rodziną i członkami zespołu opieki zdrowotnej;

·  wiedza dotyczącą znaczenia krytycznej analizy wyników badań naukowych i ich wykorzystania w rozwoju praktyki zawodowej;

·  specjalistyczna wiedza z zakresu zdrowia psychicznego, kliniki w psychiatrii, leczenia, pielęgnowania i rehabilitacji chorych z zaburzeniami psychicznymi.

W zakresie umiejętności specjalista w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego potrafi m.in.:

·  przestrzegać w praktyce pielęgniarskiej regulacji prawnych odnoszących się do wykonywania zawodu i wykonywania świadczeń zdrowotnych;

·  komunikować się z pacjentem, rodziną i współpracownikami;

·  monitorować i oceniać jakość opieki pielęgniarskiej;

·  korzystać z aktualnej wiedzy w zakresie pielęgniarstwa psychiatrycznego dla zapewnienia wysokiego poziomu opieki;

·  samodzielnie udzielać określonych świadczeń specjalistycznych z zakresu opieki nad chorym z zaburzeniami psychicznymi i jego rodziną;

·  dobierać środki i metody w świadczeniu opieki nad chorym z zaburzeniami psychicznymi i jego rodziną;

· doradzać w zakresie pielęgnowania i opieki członkom zespołu terapeutycznego, pacjentowi i jego rodzinie;

·  prowadzić psychoedukację;

·  prowadzić szkolenia w zakresie psychoedukacji i rehabilitacji psychiatrycznej

·  rozpoznawać zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania u pacjentów wg klasyfikacji ICD-10; U16.

·  interpretować zachowania pacjentów wynikające z objawów psychopatologicznych;

·  rozpoznawać uzależnienie na podstawie obowiązujących kryteriów diagnostycznych;

·  rozpoznawać zaburzenia psychiczne i somatyczne w przebiegu uzależnienia;

·  rozpoznawać działania niepożądane i powikłania stosowanych leków psychotropowych;

·  ocenić stan psychiczny pacjenta z zaburzeniami psychicznymi w różnym wieku;

·  gromadzić dane na temat stanu biopsychospołecznego pacjenta z zaburzeniami psychicznymi w różnym wieku;

·  określić zakres deficytów w funkcjonowaniu pacjenta;

· ocenić zasoby osobowe pacjenta z zaburzeniami psychicznymi.

Zdobyta wiedza i  umiejętności zapewniają holistyczne oraz specjalistyczne podejście do pacjenta psychiatrycznego.

Pielęgniarka jest jednak zobligowana do ciągłego aktualizowania wiedzy i umiejętności w zakresie opieki nad chorym z zaburzeniami psychicznymi.

Mgr pielęgniarstwa, specjalista pielęgniarstwa psychiatrycznego

Karolina Kaczorowska

Członek Stowarzyszenia Pielęgniarki Cyfrowe

Źródła:

http://www.ckppip.edu.pl/uploads/docs/Programy_ksztalcenia/Szkolenia%20specjalizacyjne_1/Piel%C4%99gniarstwo%20psychiatryczne.pdf

http://www.ptp.na1.pl/pliki/ICN/ICN_Piel_psychiatryczne_pl_2010.pdf

https://everethnews.pl/newsy/opieka-nad-pacjentem-psychiatrycznym