Historia pielęgniarki… “Kochanie, dzwonię do płac, bo się chyba pomylili z moją wypłatą!”-

Historia pielęgniarki…

“Kochanie, dzwonię do płac, bo się chyba pomylili z moją wypłatą!”-

 

Nazywam się Milena Mumot i jestem pielęgniarką Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii dla Dzieci w Grudziądzu.

W styczniu otrzymałam dobrą nowinę – zostanę po raz drugi mamą. W tym momencie czułam tylko szczęście – nie spodziewałam się, że ktoś postara się uprzykrzyć mi życie z powodu ciąży … a jednak.

Ze względu na stan zdrowia podczas ciąży skorzystałam ze zwolnienia lekarskiego z literką B.  Otrzymywałam wynagrodzenie w pełnej wysokości, a w nim tak zwane zembalowe. Wszystko było dobrze do czasu otrzymania październikowej wypłaty (za wrzesień).

Po sprawdzeniu stanu konta rzuciłam do męża, lekko zaniepokojona –  “Kochanie, dzwonię do płac, bo się chyba pomylili z moją wypłatą!”.

Nie spodziewałam się, że moje lekkie zaniepokojenie już wkrótce zmieni się w czarną rozpacz.

Podczas rozmowy telefonicznej z kadrami Regionalnego Szpitala Specjalistycznego im. dr Wł. Biegańskiego nie dowiedziałam się zbyt wiele – ot “Coś się zmieniło z dodatkiem, ale jak się dowiemy, jak to rozgryźć to damy znać.”.

Nie czekałam na “Damy znać!” – zajrzałam do Internetu i wiedziałam już, że nie tylko mój szpital ma podobne problemy z “rozgryzaniem”…

Pielęgniarek z okrojonymi pensjami jest więcej.

Czas więc działać – udałam się z mężem i inną ciężarną koleżanką pielęgniarką do zastępcy dyrektora ds. administracyjno-organizacyjnych szpitala w Grudziądzu po wyjaśnienia i pomoc w tej sprawie.

Wyjaśnienia otrzymaliśmy – zmieniła się ustawa – dodatek jest włączany do podstawy pensji, a że wypłacane były “obok” w pełnej wysokości, to pieniądze trafią na konto po macierzyńskim.

Poczułam się jakby ktoś mnie okradł w biały dzień…

Z-ca dyrektora chcąc się upewnić co do szczegółów, skierował jeszcze zapytania odnośnie dodatków do wynagrodzeń do innych placówek i do NFZ.

Niestety odpowiedź NFZ tylko pogłębiła depresję –

“ciężarnej na zwolnieniu lekarskim z kodem B się nie należy! I basta!” (Mimo, że miesiąc temu się należało…)

I tym oto radosnym akcentem przenosimy się do dnia dzisiejszego…

Kto daje i odbiera – ten matkami poniewiera!

Dlaczego za chęć posiadania dzieci (za co swoją drogą są przyznawane np. bezrobotnym matkom dodatki typu 500+ ,  i żeby była jasność – nie mam nic do bezrobotnych matek, chcę tylko pokazać, jak bardzo polityka “prorodzinna” jest wybiórcza ), nam, kobietom pracującym w ochronie zdrowia, pieniądze są odbierane?!

Kiedy słyszę o sukcesie porozumienia pielęgniarek i Ministra Zdrowia, o tym, że są podwyżki “gwarantowane”(sic!) wynikające z “pakietu Szumowskiego”, to bezradnie rozkładam ręce..

Pytam w takim razie:

Gdzie jest gwarancja wzrostu mojego wynagrodzenia?

Gdzie są pieniądze obiecane Pielęgniarce, której jedyną winą jest chęć posiadania dziecka?

Śp. Stanisław Bareja miałby piękny temat na scenariusz…

O tym jak “dać”, żeby “zabrać”…

Chcę postawić sprawę jasno, nie wyciągam ręki po nie swoje.

Pytam, gdzie podziały się pieniądze, które szpital wcześniej mi wypłacał ?

Pieniądze, które nadal szpital otrzymuje na mój etat?

Walczę o coś, co pod nazwą “wzrostu wynagrodzeń” zostało mi odebrane, finalnie obniżając mój przychód… to smutne, że szykanuje się w taki sposób mnie (i wiele innych kobiet), za chęć powiększenia rodziny.

Gdzie były Związki Zawodowe, gdzie Naczelna Izba Pielęgniarek i Położnych, kiedy należało stanąć w obronie matki – pielęgniarki i pamiętać o jej interesach?

Mam wrażenie, że mnie i moje ciężarne koleżanki przekreślono już w przedbiegach…

Nie mogę mówić za nas wszystkie, ale nachodzi mnie refleksja..

Jak postąpiłyby pielęgniarki, gdyby miały wiedzę, że odbierze się im środki przyznane już wcześniej, zapewniające jej i rodzinie godny byt.  

Ile pielęgniarek, dysponując tą wiedzą przesunęłoby planowaną ciążę?

Tego się już nie dowiemy, bo nie dano nam do tego sposobności…

Żadna z nas nie wiedziała, że ustawa przyznająca nam dodatek ulegnie takim zmianom, że pozbawione zostaniemy części środków niezbędnych do życia – szczególnie w perspektywie posiadania nowego członka rodziny.

Traktowałam ten dodatek jako nieodzowną część wynagrodzenia, dlatego uwzględniłam go w budżecie, którym będę dysponować podczas macierzyńskiego. Nic nie wskazywało na to, że zostanę go pozbawiona ….w imię “podwyżek”…

Nie jestem prawnikiem, ale słyszałam, że prawo nie działa wstecz, a w tym przypadku po prostu nie działa wcale…

Jestem wielce zaciekawiona opiniami i wypowiedziami rządzących, którzy z takim pietyzmem traktują instytucję rodziny.

Miałabym kilka pytań:

Co z matką – pielęgniarką ?

W czym moja rodzina jest gorsza, że odbiera się jej otrzymywane wcześniej pieniądze ?

Dla Ministerstwa Zdrowia sytuacja jest, delikatnie mówiąc, korzystna.

W ich tabelkach ukarzą się miliony (miliardy?) przekazane szpitalom na podwyżki dla pracowników ochrony zdrowia. Nikt nie zapyta, ile milionów z tych kwot zostanie zwróconych do NFZ,  bo nie zostały wypłacone ciężarnym bądź matkom na macierzyńskim.

Nie chcę zostać odebrana jako osoba roszczeniowa. Ciężko pracowałam na Oddziale Anestezjologii i Intensywnej Terapii dla Dzieci na przyznany dodatek. Nie upominam się o coś, czego mi po prostu nie przyznano.

Walczę o coś, co odebrano nie tylko mi, ale i mojej rodzinie.

Odebrano prezentując jako sukces.

Odebrano pod pozorem polepszenia płacy.

Oto jak przesuwając jedną rubrykę w inne miejsce, można zmanipulować nie tylko wynagrodzenie pielęgniarki, ale i media, związki i izby…

Kończąc, sądzę, że ja i inne ciężarne nie jesteśmy w tragicznej sytuacji, jesteśmy w sytuacji ciężkiej. Mamy zdrowie i osoby (przede wszystkim te pod sercem, albo już przy piersi), dla których znajdujemy siłę by walczyć.

Ale pamiętajmy o tych, którzy są w tej gorszej sytuacji, chorujący przewlekle, onkologicznie lub i pewnie wiele innych, o których nikt nie pomyślał.

Dla nich te pieniądze mogą być ich “być albo nie być” w drodze do zdrowia.

Ja, niżej podpisana apeluję o wypłaty  „pakietu Szumowskiego” pielęgniarkom, położnym:

• ciężarnym przebywającym na zwolnieniach lekarskich związanych z ciążą,
• matkom przebywającym na urlopie macierzyńskim i rodzicielskim
• osobom przewlekle chorym znajdującym się na zwolnieniu lekarskim, a szczególnie chorym onkologicznie

 

Z nadzieją na lepsze jutro

Milena Mumot