Site icon Stowarzyszenie Pielęgniarki Cyfrowe

UZALEŻNIENIA WŚRÓD PERSONELU MEDYCZNEGO

Zawody medyczne należą do najbardziej stresogennych. Stres zawodowy stanowi  zagrożenie dla zdrowia psychofizycznego. Przeżywanie sytuacji stresowych często skutkuje sięganiem po substancje psychoaktywne. Prowadzi to do uzależnień i związanych nim poważnych konsekwencji.

Cz. III

Co trapi medyków ?

Cz. 2

Uzależnienie od adrenaliny.

 Adrenalina to hormon należący do grupy katecholamin. Jest produkowana przez nadnercza. Organizm wytwarza tę substancję, gdy jesteśmy w sytuacjach stresu podniecenia lub nerwowości. Produkcja epinefryny stymuluje uwalnianie dopaminy, substancji, która wywołuje uogólnione poczucie dobrego samopoczucia.

Dlatego chęć odczuwania tego przez cały czas prowadzi niektórych ludzi do ryzykownych działań i stają się uzależnieni od adrenaliny. 

Hormon staje się uzależniający, gdy dana osoba musi doświadczać go w sposób ciągły i regularny.

Uzależnienie od adrenaliny to ciągłe przekraczanie granic mózgu.

Oprócz sportów ekstremalnych ludzie szukają euforii, przechodząc do nielegalnych lub niedozwolonych działań. 

Wpadają w szpony hazardu, wyścigów samochodowych, czy motocyklowych. Kradną ze sklepu, wychodzą bez płacenia w restauracjach, krzywdzą innych ludzi.

Adrenalina oprócz pobudzenia układu krążenia (poważne zaburzenia rytmu serca, skok ciśnienia tętniczego), ma wpływ na poszczególne narządy organizmu:

▪ może zmniejszyć przepływ nerkowy,

▪ powodować szybsze uwalnianie kwasów tłuszczowych z tkanki,

▪ zwiększyć stężenie glukozy we krwi,

▪ prowadzić do hipokaliemii lub zwiększać stężenie potasu we krwi,

▪ może doprowadzić nawet do śmierci.

Skutkiem wysokiego poziomu adrenaliny jest także bezsenność i przewlekły stan pobudzenia nie pozwalający na odprężenie i odpoczynek.

Pracoholizm

Pracoholizm jest najbardziej akceptowanym społecznie uzależnieniem psychicznym współczesnego społeczeństwa a zachowania pracoholików są powszechnie cenione i szanowane. To bardzo niebezpieczne zjawisko.

Pracoholizm to stan psychiczny charakteryzujący się przede wszystkim:

Pracoholizm jest formą patologicznego zachowania, a praca jest w tym przypadku formą narkotyku.

Zaangażowanie w pracę utożsamiane jest ze zdrowym, skutecznym i pozytywnie postrzeganym przez społeczeństwo stylem życia. Wizerunek człowieka „aktywnego zawodowo” stał się bardzo atrakcyjny. „Zapracowany” i „oddany pracy” to dobry fachowiec, osoba ambitna i niezastąpiona, człowiek sukcesu. 

Pracoholizm to:

Podatność na pracoholizm tkwi w strukturze potrzeb psychicznych i wiąże się:

✓ z określonymi cechami osobowości,

✓ ze skłonnością do zachowań kompulsywnych i perfekcjonizmu,

✓ z osobowością o tendencjach neurotycznych,

✓ ryzyko uzależnienia od pracy zwiększa się, kiedy niektóre potrzeby nie zostają zaspokojone, np. w małżeństwie czy w życiu rodzinnym.

Uzależnienie od pracy, jak każde inne, jest chorobą postępującą.

Badacze wyróżnili trzy fazy pracoholizmu:

❖ faza wstępna: dążenie do perfekcjonizmu, nieustanne porównywanie się z innymi.

Dominuje :

▪ ciągłe myślenie o pracy,

▪ brak czasu na życie osobiste,

▪ pogorszenie relacji z innymi,

▪ lęk,

▪ bóle głowy

Wyrzuty sumienia wobec rodziny, przyjaciół tłumaczone są zwykle poczuciem obowiązku lub potrzebami finansowymi.

❖ faza krytyczna: objawy w zakresie relacji z innymi oraz objawy somatyczne nasilają się.

U pracoholików pojawia się:

➢  nieumiejętność pracy w grupie,

➢  niechęć wobec innych,

➢  agresja,

➢ utrata relacji z rodziną i przyjaciółmi

➢  problemy z koncentracją

➢  złe samopoczucie,

➢  stany lękowe,

➢  problemy ze snem,

➢ zawał serca, udar, choroba wrzodowa, itp.

❖ faza chroniczna: charakteryzuje się funkcjonowaniem skupionym wyłącznie na pracy.

➢ Brak snu i jedzenia może doprowadzić́ nawet do śmierci.

W Japonii (1969 r) zostało opisane „Karoshi” zjawisko nagłej śmierci w wyniku przepracowania i stresu.

❑ Pracoholicy nie są dobrymi pracownikami i negatywnie wpływają na funkcjonowanie firmy.

❑ U osób uzależnionych od pracy często występuje spadek efektywności, produktywności, kreatywności.

❑ Skutki pracoholizmu odczuwalne są także przez innych z jej otoczenia.

❑ Osoba uzależniona, dążąca kariery, poniża i wykorzystuje współpracowników, a także zaniedbuje bliskich często prowadząc do rozpadu małżeństwa i rodziny.

❑ Zaburzenie wpływa negatywnie również na kontakty społeczne.

Z przeprowadzonych w Polsce badań wynika, że:

Z badań wynika również, że spędzanie w pracy ponad 11 godzin dziennie (przy dniu pracy wynoszącym 7–8 godzin) zwiększa ryzyko wystąpienia choroby serca o 67%, a praca dłuższa niż 52 godziny tygodniowo jest coraz mniej efektywna.

Osoby, które podejrzewają u siebie problem pracoholizmu mogą wykonać test na pracoholizm https://rehab-terapia.pl/test-na-pracoholizm/

Już za tydzień kolejna część dlaczego medycy wpadają w szpony uzależnień.

mgr Joanna Lewoniewska

Specj. Piel. rodzinnego

Pedagog, edukator zdrowia i profilaktyki uzależnień.

Źródła:

Woronowicz B.: Uzależnienia. Geneza, Terapia, Powrót Do Zdrowia, Wydawnictwo Media Rodzina, Warszawa 2009. http://www.psychologia.edu.pl/czytelnia/51-alkohol-i-nauka/245-psychiczne-ibiologiczne-podloze-uzaleznien.html https://medycynaholistyczna.com.pl/2020/03/27/6-prostych-sposobow-narozladowanie-napiecia-w-ciele/ Współczesne teorie i praktyka profilaktyki uzależnień chemicznych i nie chemicznych, red. M. Jędrzejko https://www.mp.pl/pacjent/psychiatria/uzaleznienia/72913,pracoholizm http://www.psychologia.edu.pl/czytelnia/133-praca/1518-kiedy-praca-staje-sienalogiem-czyli-kilka-slow-o-pracoholizmie-karolina-maria-wincewicz.htm

Exit mobile version