Letni czas sprzyja wielu spotkaniom oraz rozmowom z innymi, dzięki czemu istnieje możliwość wykorzystania w praktyce dotychczas zdobytej wiedzy w ramach naszego cyklu edukacyjnego.
Ze względu na zbliżający się czas urlopowy chcemy podsumować ostatnie miesiące wspólnego odkrywania tajników kompetencji miękkich i przedstawić Wam style komunikacji.
Mamy nadzieję, iż ułatwi to wszystkim zrozumienie różnych konfiguracji podczas rozmowy.
Wyróżnia się kilka stylów komunikowania się:
- agresywny – rozmowa jest dla niego pewnego rodzaju walką, ma poczucie, że jego zdanie jest najważniejsze, uparcie dąży do osiągnięcia własnego celu w rozmowie. Jest to typ rozmówcy przodującego w pracy zespołowej, co nie zawsze daje pozytywne efekty – grupa może poczuć się atakowana, czego wynikiem może być obrona bądź wycofanie się ze współpracy.
- asertywny – osoba, która potrafi wyrazić swoje zdanie, nie naruszając wartości rozmówcy. Konwersacja przebiega z nim w sposób płynny, a jej celem jest osiągnięcie kompromisu. Opanowanie i umiejętność słuchania to mocne strony asertywnego. Człowiek komunikujący się w tym stylu jest często wybierany przez zespół na lidera. W rozmowie z osobą asertywną, mając inne zdanie niż ona, należy wykazać się silnymi argumentami, aby przekonać ją do swoich racji. W innym przypadku rozmówca może zostać zdominowany.
- pasywny – ma trudność z wyrażaniem swoich emocji, często tych trudnych tj. złość, smutek, rozczarowanie, tłumi je w sobie. Stany, których doświadcza działają na innych, przez co ludzie przebywający w towarzystwie pasywnego mają tendencję do pocieszania go i robienia wszystkiego, aby atmosfera stała się przyjemniejsza. Działając w zespole ten typ rozmówcy nie wyrazi swoich obiekcji, natomiast świetnie będzie odnajdywał się w zadaniach indywidualnych.
- pasywno – agresywny – chce być zawsze w centrum konwersacji, wypowiadając się na każdy temat. Osoba ta jest zdecydowana w spotkaniach z drugim człowiekiem, wykazuje się siłą i perswazją. Niestety czasem wśród ludzi może być odebrana jako wywyższająca się, niechętna do współpracy. Z drugiej strony zainteresowanie wieloma tematami może tej osobie pomóc w rozwikłaniu problemów. Jego umiejętność łączenia różnych wątków, jest uznawana za wartościową w zespole. Zdarza się, że w sytuacjach zagrożenia, obroną dla tego typu osoby, jest atak odnoszący się do wartości rozmówcy.
Wartościowe jest poznanie każdego ze stylów oraz odkrycie, którym posługujemy się w rozmowach najczęściej.
Dobrze jest zwrócić uwagę na to, że każdy z nich ma zarówno mocne, jaki i słabsze strony. Zaprezentowany powyżej podział nie jest jedynym.
W literaturze opisanych jest jeszcze wiele z nich, które planujemy przedstawić już w jesiennym cyklu edukacyjnym.
Tym artykułem kończymy już wiosenno-letni sezon edukacji dla medyków, jednocześnie zapraszamy na kolejny – jesienny.
Dziękujemy za cotygodniowe spotkania i życzymy owocnego rozwoju!
Alicja Artych – pielęgniarka, trener VCC
Karolina Stawiarska – psycholog, trener VCC